دل نوشته های دور
تو بکوش زبان و جسمت برسند به ذکر و مستی / تو بــدان بــدان زمان تو بخـدا خـدا پرستي
ای شمس من ای مــاه من ای مونــــــــــس آگــاه من من در یســـار و تــو یمین روشــن بکن ایـــن راه من جانـم ز تــــن آمـدن برون ای نــــــــــاله و ای آه من تو سرور و من سر به تن من آن فقیـــر تو شــاه من تو برقــرار من بی قــرار تو شوکت و تو جــــاه من دستم بگیـــر ای جان پنـاه تـو دلبــــر و دلخـــواه من خوشی رفت و دگر اینجا تو نیستــــــی نمی دانـم که در رویــــــای کیـستــــی شبی آخـــــر پـــــــدر در خواب من شو بگو بـــــا من بگو در حــــال چیستــــی امیـــدوارم لبت پـــــــــــر خنــــده باشد کنـــار اهـل با ایمـــــــــــان بــایستـــی شــمـول رحمت و لطـــــف الــــــــــهی به جنت بـــــــا ملایک تــــو بزیــــستی تمــــــــام خاطراتت تلــخ و شیـــــــرین به جــانـم تا ابـــد هست و جاریستــی مـــادر بــــــــزرگ صفـای تـــو اون دل بـــــــــی ریــــای تـــو صدات هنـــــــــوز تــو گوشمه راستی چه خوش ، صدای تو صــورت مــــــــاه و خنـــدونت خنـــــــده دلــــــربــــــای تـــو آغــــــوش گـــرم تــو بــــــرام امـــن و امــــان ، فـــدای تـــو با تـــــو نـــگم بــه کی بـــگم حــرفــه دل بجـــــــــــای تـــو بی تـــو دلـــــــــــم پریشــونه چــــاره کــــــار دعـــــای تـــو چنــد وقتیـــــه رفتــی دیـــگه دل میـــکنـــه هـــــــوای تـــو با تــو در اندیشه خــود غوطــــه ور می شنیم از تــو با چشمــان تــــر عاشقی آنهـــم میـــان مــن و تــو تا ابد هم باشد آن هست بی ثمر گفتمت آخـــر بکن رحــم بر دلــــم تــو مــــــران عـاشق از کویت ز در عاشقی عاشق تر از من دیده ای لـحظه ای بـر عاشقت میکن نــظر اشتیـاقت از مـن و انــــــــکار ز تــو در تــلاش بـودی بگـــردانی ز ســر من همه اصــــرار و تـو بـودی متین هــر چـه میگفتم نکرد بـر تــو اثـــر از خیــــال عشق تـو بیمـــار شدم مـن هـــم آغــوش تب و بالـــین تر آرزویــــــم روی تــو درمـــــــان مـن آرزویـــم کــــن روا شـــو همسفــر سحـــر می خـواند قنــاری بر درختـی بهار است هن بلند شو چه نشستی همه دشت و دمـن گل گشت و گلـزار روان شــو بیــن همه کـــــوه و چمنزار حیـات از نــو گـــل از نــــــــو زد جـوانه خــوش و سختی بـــود رســم زمـانـه گهی شـاد و گهی گریان گهی مـــات زمان تنگ است چو حاجیان به میقات چه خـــوش گفت و نـــکو زیبـا قنــاری کـه کــوته عمر و تـــــو وقتــی نــداری رفتــی و کنـــدی زمــن دل---مـــاهـــره عشـقم زمنــــزل ای دلبـــــــــــر دلنــــشینم---زیبــــــا گــــــل مهجبینــــم آه ای دل ای دل دل ای دل---آه ای دل ای دل دل ای دل با تو دلـــم شــــاد و خــرم---دور از دلـــم غصــــه و غـــم ای دلبـــــــر نـــــــاز و طنـاز---بــال و پــــر مـــــن به پرواز آه ای دل ای دل دل ای دل---آه ای دل ای دل دل ای دل بی تو دگـــر نــا امیـــــــدم---تنــها بـه مــــوی سپیــــدم بی تو دگـــر جــــان نــدارم---میــلی بـه ســامــان نـدارم آه ای دل ای دل دل ای دل---آه ای دل ای دل دل ای دل روز و شبــم با تو هستـــم---با خــــــاطـرات تو مستــــم خـــواهم که آیـــم به کویت---شـــانه زنم من به مویـــت آه ای دل ای دل دل ای دل---آه ای دل ای دل دل ای دل یــــادش بخیـر اون قدیما آسمونــا آبــــــــی بودن گلهـای توی باغچمون قــــرمز و عنــــــــابی بودن همسایه هـا صمیمی و همیشه درکنـــــــار هـم مثــــل دو تا بـرادر و خـواهر راست راســتی بودن بچه های محلمون چه شــــــاد و خندون و شلوغ صبح تا غروب با هم دیگه تو کوچه هم بازی بودن محسن و نـادر و اسی ، حسین و عباس و حمید دخترای همسایمون چه خوب و ناز نــــــازی بودن اول مهر صــــدای زنگ ، روپوش های نو و قشنگ کیف و کتاب مدرسه ، کتــونی ها رنــگــــی بودن تخته سیـاهُ مبصرش ، اسمای خوب و بـــد بهش اون ضربدرای بی رمـق انـــگار کــه نقـاشی بودن اما چه حیف کـــه زود گذشت کودکی و نوجوونی انـــگار همه قصه های عزیــــــز جون جونی بودن از اون روز کـه رفتـی.....هنـــوز یک دقــــیقه نکـــردم فـــرامــوش.....که صد سال دیـــگه از اون روز کـه رفتـی.....هنـــــوز رو لبـــــامه کجــــایی عــزیــــزم.....نـوشتـم تو نــــــامه همه نـــــامه هـامـو.....بــــــدون نشـــــونی دادم دست هر کس.....بــا از تــو نشــــونی از اون روز که رفتـی.....دلــــــــم پا به پـــاته حـــریص یه لـــــحظه.....نـــــــــگاهه چشاته از اون روز که رفتیی.....دلـــــــم بـرنگشتـــه دلـــــم با تـــو رفتــه.....دلـــــــم با توگشتــه اگــه خــونــده بـودی.....حتــی یک دقـــــیقه تـــو بی مــن نبودی.....منم بی تو دیـــــــگه دختــــرم زیبــــــــاتـرینـــی ای فـرشتــه ی زمینــــی بــــر همه غمهای عــــالم دختـــــرم تـــــو بهتـــرینی آن صــدای خنـــده هـــایت شوق و شور و مهربـــانی مرحمی بـر جـــــان بـــابـــا گشتـه ای راز جـــــــوانی شاد و خرم باشی ای جان با شـــــکوه و جــــاودانی قطره های اشـک چشمت اشــک هــای شــادمـانی آرزوهـایــــم همـــه تـــــــو تـــــــو بـرایــم زندگـــــانی ای گل خوش بوی زیبــــــا تا ابـــد زیبــــــا بمـــــانــی با خودت چی فـکر میکردی تــــو اگـــه بــــــری میمیرم تـــو آخه چی فــکر میکردی مـــن ســر راتـــــــو میگیرم بــــــرو تـــو رفتنی هستـی تــــو بـــــرو ســـفر سلامت من دیگه مـوهــــام سفیده خستــه از جنــگ و مـلامت خـــدای منـــــم بـــــــزرگـه میشه کــوچمـون عـروسی میخنــده لب هـــای منهــم بی تــــو آخـــرش یـه روزی بـــــرو تـــو رفتنی هستـی تــــو دلت یه جـای دیگست رفتنـی اگـــــــــه نـــرفتــــه تو خونش هم یـه غریبست صحبت و پنـــــــد و نصیحت نــه حـــریف تــــو نمی شه میــــدونی میگن کـه غـــازه مـــرغ همســـــایه همیشه خـــدای منـــــم بــــــزرگــه میشه کــوچمـون عـروسی میخنـــده لب هـای منهــم بی تــــو آخـــرش یـه روزی بگو چی شد که آمــــــدی بگو چی شد که بخشیدی آخه چــرا دیــــــر آمـــــدی گریــه هامــو تـو نشنیـدی بی تو نمی گذشت شبام بی تو مهـم هیچی بـــرام آخه چــــرا دیـــر آمـــــدی هیچوقت نباشی تو بجـام خشکیده بود چشمام بدر تمـــام شب ها تا سحــر آخه چـــرا دیـــر آمـــــدی آمـــــدی امـــا بـی خبـــر روز های من تمـوم شدن جوونـی ها حـــروم شدن آخه چـرا دیـــــر آمـــــدی قصه ها نــا تــمـوم شدن کاشکی نمی رفتـی گلم کاشکی نمیشکوندی دلم کاشکی نمی ذاشتم بری کاشکی نمی کـردی ولـم چنــد وقتیه ایــن دل من تنگه توئه ســــاز دلــــم کوکه به آهنگه توئه چنـــد وقتیه ایـن دل من تاب نداره بعد تـــو آسمونـــــش مهتاب نداره چنــــد وقتیه ایـن دل من پشیمونه روش نمیشه بهت بگه بیای خـونه چنــــد وقتیه این دل من بهم میگه غـــرور تو کنـــــار بــذار بسته دیگه بیا با هـم پیشش بریم بهش بگیم بیا با هم آشتی دیگه کشش نگیم میدونی بی تـو زنــدگیم چه رنگیـه گلهای باغچه بیتو خشک و سنگیه بیا با لبخندی به من تـو جـون بــده رسـم و ره عاشقی رو نشون بــده شنیدم جویا شدی احوالمو شنیدم می پرسیدی تو کارمو بعد تو من دیگه کاری ندارم دیگه هیچ کس نگرفت سراغ مو ---------- شنیدم ندیدن دیگه خندتو شنیدم دون نمیدی پرندتو تو ازون روزی که با من بد شدی دورش انداختی لباس قشنگتو ---------- شنیدم وقت های که پشیمونی تک و تنها میمونی تو مهمونی دوستداری پیام بدی بهم بگی توکجایی بیا آشتی جون جونی ---------- بعضی حرفا که فراموش نمی شه مثل زخمی که دیگه خوب نمی شه ---------- شنیدی چند وقتیه کلافه ام روز و شب کار ندارم تو کافه ام با خودم حرف میزنم قهر میکنم رفیق صمیمی کاناپه ام زنـــــــــدگی زیــــر بـــــارونش خوشه شمعدونـی تـــوی گلــــدونش خوشه یــــاد اون حــوض قــدیمـــی تــو حیاط یــــاد اون مـــاهی قــــرمــزش خوشه کــاش می شد دوبـــــاره بچگی بشه همه وایــسن هیچکسی بــزرگ نشه بچـــگی تــــوی کـــوچـه هـــای تنـــگ بــــازی و قهــــــر و آشتیــــاش خوشه شـــــــوق تعـــطیــلی کـــــلاس درس بـــــرای بــــرف زمستـــونـــش خوشه کــاش می شد دوبـــــاره بچگی بشه همه وایــسن هیچکسی بــزرگ نشه یـــــاد اون دوچـــــرخـــه ی دسته بلند یـــــاد رنگ قــــــرمـــز زیــــنش خوشه رنـــــــگ اون شـکوفـه هــای رو درخت یـــــاد اون سفره هفت سینش خوشه کــاش می شد دوبـــــاره بچگی بشه همه وایــسن هیچکسی بــزرگ نشه همه بــــــودن پــــــدر و مــــــادر بزرگ کاشکی هیچ وقت نمی شد آدم بزرگ تــو شدی لیـلی مـــا ، تـوی عاشقی تکیم جون وعشقمون یکی ، ســاده و بی کلکیم ما دو تـــا برای هــــم ، مثــل آب و قـــایقیم هر کدوم بدون هــــم ، مهمــــون دقـــایقیم نکنـــه یه وقت بـــری ، مـن و تـو جــا بذاری نکنـــه عــاشقـتــــــو ، تـک و تنهـــــا بذاری قــــول بـده بدون من ، چشــــــاتـو وا نکنی هیچ کس به غیر من ، تــو تمــــــاشا نکنی قــــول بـده بدون من ، هیچ جا تنهایی نری نکنــــه پیــــدا بشــه ، از منت عاشـق تری رویای من سـودای توست کعبه ی دل سرای توست هرگــز ز سـر بـــرون نشد مرغ دل در هــوای توست گویی به جــان می شنود یکسره در نــــوای توست چـــــاره درد قـلــب مـــن در گــــــــرو دوای توست دانـــی کـــه آرزوی مـــن روی تــو و صـدای توست لطف و نظـــر به مـن نمـا ورد زبـان وفــــای توست همه میگن بگـذر ازش ، با اون دلت خـون همش همه میگن سـر کـــاری ، دوست نــدار انگـــاری نمی دونم بـــــاور کنم ، یا که چشامو تـــــر کنم نمیدونم که چـی بگـم ، از عشق تو به کی بگـم تــو آسمون و رو زمیــــن ، دوای دردمی همیـــن بایـد پـاشم کـــاری کنم ، واسه تـو دلــداری کنم باید عزیـز پیشت بشم ، من عشق آخریت بشم می خوام بگم دوست دارم،بی توروزخوش ندارم تو هم بگو دوسـم داری ، راستکی نه سـر کاری از روزی کـه تو بـــا منـــی ، همه میـــگن عجب شده اون مـن دلگیــــــــر دمـــق ، چه شیک و با ادب شده از روزی کـه تو بــا منــــی ، شــــدم یــه آدم دیـــــگه می خنــدم و عـاشقتـــم ، قلبــم ایــن بهــم میــــگه مــرور ذهــــن من شده ، حــرفــــای تو صــــــدای تو هیچی دیـــگه نمی شنوم ، فقط ما ایــم ما من و تو دوست ندارم که فکر کنم ، قبل تو اسم من چی بود عــاشق اســم تـــــازمم ، تو میگی بم لوسه حسود دنیـــام چقــدر شیرین شده ، کمی نمک بزن بــهش دروغگـــوی بــا نمـــــکم ، مـن بــا توام تــا به تــهش جــون دوبــاره بـم دادی ، با تو کسی پیــر نمی شه بـا تو هــــــزاری بگـــذره ، از زنــدگی سیر نمی شه وقتی که اســم تو میـــاد ، یــــادم میره حرف خـودم وقتی که اســم تو میـــاد ، قلبم هــــزار بـــار میــزنه روز و شبم تاسیان ، رفتی تـو از آشیــان روی تـو رویـای من ، گیسوی تـو پــرنیـان سوز و گدازم فزون ، آتش و من درمیـــان در پی من نا امیـد ، گشته همـه ناجیــان رفتـی و از رفتنت ، بی تو زمن رفت کیان سالها گذشت و یادت ، هرگزنرفت ز یادم بعد از تو یار جانی ، آن کو رسد به دادم سالهای سخت دوری ، دارم به دل امیدی شاید مثال یوسف ، تو مرا به چاه دیدی از شوق دیدن تو ، نو شد دوباره جانم عشقت به قلب و روحم ، خندان کند لبانم از بوی پیرهن تو ، مست شد همه وجودم تو اگر که بازایی ، همه عمر در سجودم خیال آن دو چشم مست ، رها نمی کند مرا تویی تو معبود دلم ، حمد و ثنا کنم تو را جز تو نمی بینم دگر ، هرچه که می بینم تویی جز تو نمی خواهم دگر ، حتی اگر جان نویی باید به سان تو شوم ، پاک و منزه از بدی شاید که دریابی مرا ، گاهی به خوابم آمدی هرگز نمی بینی مرا ، جانم فدایت ای صنم خواهم که قربانی کنم ، در راه عشقت این تنم روز و شبم یکسر تویی ، زیبا شگرف دیدنی تنها تو در گوشم بخوان ، ای جان صدایت ماندنی با تو چه زیبا میشود ، هر لحظه رویا میشود بی تو ببارد اشک من ، هر قطره دریا میشود شنیدم داری میای ، خیلی خوشحاله دلم مونده بود چشم انتظار ، آخه چند ساله دلم باورش سخته ولی ، میشه باز ببینمت یه سبد گلهای سرخ ، بریزم تو دامنت اگه بشناسی منو ، تو با من قهر نباشی تو همه شهر میکشم ، صورتت رو نقاشی همه جا داد میزنم ، از سفر اومد یار دیگه رفت و پر کشید ، حال بد احوال زار زود ازش قول میگیرم ، جایی بی خبر نره اصلا جایی نمیرم ، بش بگن پشت دره شاد و خندونه دلم ، عاشق اونه دلم میخوام تا ابد باشه ، دیگه مهمونه دلم عشقم چه بی وفایی ، رفتی حالا کجایی هرگز یادم نمیره ، روزهای آشنایی میگفتی جونم تویی ، مثل فرشته هایی آروم میگیرم با تو ، دوستم داری خدایی چه روزهای قشنگی ، عجب حال وهوایی لبهام همیشه خندون ، کاشکی نبود جدایی بگو چی شد که رفتی ، کی شد برات فدایی از روزی که تو رفتی ، من موندم و تنهایی هنوز باور ندارم ، از فکر من رهایی سخته ولی میدونم ، عشق نمیشه گدایی بایــد دووم بیــارم ، بــدون هم صدایی این روزا هم میگذره ، این روزای کزایی پائیز و بوی باران ، عشقت دوباره نو کرد این یار دل شکسته ، بازهم هوای تو کرد یادت ز قلب و روحم ، هرگز نشد فراموش سالها گذشته اما ، انگار نگشته خاموش برق دو چشم مستت ، با من بگو چه کرده این ظلم و نامُرادی ، هیچ کس به کس نکرده دادم بَرَم به قاضی ، تا ظلم تو بداند حال مرا که بیند ، باید تو را بخواند حکمش شود که آیی ، جویا شوی ز حالم احوال من بپرسی ، هردم به پیش پایم من با تو خواهمت گفت ، روح و روان و جسمم با من بمان همیشه ، در عشق تو طلسمم توی کوچه و خیابونای قلبم ، خونه ها پلاکاشون اسم تو دارن روز و شب به صحبت و مشغول حرفن ، همشون اسم تو رو به لب میارن نمیدونم توی این شهر درونم ، آدماش به جز تو هیچ فکری ندارن فقط از تو میگن و شاید مریضن ، انگاری اونا به عشق تو دچارن شهر من جز تو دیگه نداره دردی ، آسمونش آبی و نداره ابری شهر من بی تو یه جای سوت و کور ، رو درختاش دیگه نیست یدونه برگی خنده رو لب های تو چه خوش نشسته ، روزگار با تو خوبه اون با تو بسته خنده از لب های من شده گریزون ، از روزی که عشق تو به دل نشسته آدمای شهر من چه مهربونن ، پای عشق و عاشقی هاشون میمونن آدمای شهر من چه پاک و ساده ، از غم دوری عشقشون میخونن میخونن تا تو بیای واسه همیشه ، قدرعشق و عاشقی رو خوب میدونن میدونن که زندگی دوام نداره ، گلای رز روی موهات مینشونن شکسته قلب عاشقم ، به گِل نشسته قایقم نظر نمیکند به من ، نگار من شقایقم دگر نمیخواهد مرا ، زیبای من آخر چرا چگونه با من گفته ای ، هرگز نمی بینم تو را غمم گذشته است ز حد ، بی تو به برزخ تا اَبد خنده حرامم کرده ای ، اما بمان از چشم بد باید که از یادت بَرم ، با این دو چشمان ترم خود تو ببین بی یاد تو ، آخر چه آید بر سَرم ای کاشک نمیشد عاشقی ، دلدادن و دلدادگی حتی نبود برگ گلی ، فرهاد به کوه آوارگی ای کاشک نمیدیدم تو را ، عشقت جوان کرده مرا روز و شبم یکسر تویی ، از در به یک خنده درا باید که از یادت بَرم ، با این دو چشمان ترم خود تو ببین بی یاد تو ، آخر چه آید بر سَرم هرشب به رویای منی ، عشقت به جانم ماندنی زندگی می جوشد ز تو ، زمزمه هایت خواندنی ای باب سرمستی من ، ای که به جانم مرهمی لبخند شیرین تو است ، نور امید و روشنی دلبر تویی آرام من ، با تو منم آن دیدنی بی تو ولی آن خرقه ام ، هرگز نمی پوشد تنی هرگز مرا تنها نذار ، بی تو نمی مانم دمی هرگز مرا ترکم مکن ، بی تو به خلوت مُردنی با تو چه خوبم نازنین ، چون تو کنارم همدمی دل را به دریا میزنم ، فارغ ز هر درد و غمی جانم به جانت بند است ای ، افسانه ی تو ماندنی شاکر ز خالق گشته ام ، زیبا گل بوئیدنی هرگز مرا تنها نذار ، بی تو نمی مانم دمی هرگز مرا ترکم مکن ، بی تو به خلوت مُردنی میدونم ازمن دلخوری ، ولی بدون دوست دارم حق داشته باشی یا که نه ، تو رو تنهات نمیذارم میدونم ازمن دلخوری ، قد هزار تا کهکشون نمیدونی عاشقتم ، من هم نمیگم به زبون با بی محلیات میخوای ، فقط چشامو تر کنی دنبال یک بهونه ای ، بازهم تو با من قهرکنی آخه چطور بهت بگم ، تمام زندگیم تویی اگه یه روز نبینمت ، کلافه میشم یهویی از روزی که تو رو دیدم ، شدم یه آدم دیگه نه میبینم نه میشنوم ، عشق تو رو دارم دیگه فقط تو رو میبینمت ، فقط تویی تو قلب من یه وقت باهام قهرنکنی ، روحم جدا میشه ز تن آخه چطور بهت بگم ، تمام زندگیم تویی اگه یه روز نبینمت ، کلافه میشم یهویی آمدی جانم به قربانت صنم نازنینم کشته ی عشقت منم نورچشمانت چنان ماه است عیان شمع جان من به جنگش ناتوان در تلاشم از رقیب پنهان شوی از حسد مُردم مرا درمان شوی هرچه میگویی به دردم مرهم است بودن با تو به عمری هم کم است مات لبخند و نگاه نافذت از خدا خواهم که باشد حافظت جسم و جانت از بلا گردون شود عشق تو سهم من مجنون شود هرچه میگویی به دردم مرهم است بودن با تو به عمری هم کم است
نمی دونــم کجـــا میــرم ، نمی دونــم کجــــا بــودم
دوست داره تا آخـر عمــر ، اســم تـــو فریـاد بــــزنه
یــــاد تــو و صـــدای تـــو ، تــوی سـرم جیغ میکشه
یهـــو یکی بهــم میــــگه ، آقـــا رسیـــدیم تجریشه
بــــازم به یـــــاد اون روزا ، میخوام بــرم تا سر پــــل
وایسم بــــازم سـر قـــرار ، تو دستامم یه شاخه گـل
هرچند که خیلی دیر شده ، بدون که سالهاست کارمه
اینجـا همه می خنــدنـــو ، کــــــلی متـــلک بــــارمه
بــــرام دیـــگه یه عـــادته ، مهم تـویی شــاید بیـــای
شــایدم می بینی منــــو ، کــج میـکنی راهتـــو وای
| Design By : Night Skin |
اشعاري كه ملاحظه مي كنيد توسط اينجانب سروده شده است. لذا خواهشمندام در صورت هرگونه نقل و انتشار مطالب به نام شاعر و يا وبلاگ اشاره نمائید.
*********************
كليه حقوق مادي و معنوي اين وبلاك محفوظ ميباشد.
*********************
شبکه های اجتماعی :
@javadmohajerpour ------------------------ www.shereno.com ------------------------ www.sherenab.com ------------------------ j.mohajerpour@yahoo.com ------------------------ j.mohajerpour@Gmail.com ***********
--- آرشیو ---
-
تماس با ما
-----------------------------
-----------------------------